مطالعات نظری ساختار و پیوند هیدروژنی درون مولکولی بیلی روبین و بررسی پارامترهای مرتبط با جذب آن بر نانولوله های کربنی

در این تحقیق مطالعات نظری بر روی کانفورمرهای مختلف بیلی روبین، پیوند هیدروژنی در بیلی روبین غیرمزدوج و برهمکنش این ماده با تعدادی از نانوذرات کربنی صورت گرفته است. مقدار مجاز بیلی روبین غیرمزدوج در خون انسان در حدود ?mol/lit 342 است. اگر مقدار آن از این حد بیشتر شود، فرد دچار بیماری می گردد. یکی از راههای پیشنهاد شده برای حذف مقدار اضافی آن استفاده از نانوذرات کربنی است. برای بررسی پایدارترین ایزومرها و بدست آوردن پارامترهای ساختاری و ترمودینامیکی در این مطالعه از روش های هارتری فاک و تئوری تابعی دانسیته استفاده شده است. شش پیوند هیدروژنی موجود در پایدارترین ساختار بیلی روبین غیرمزدوج مورد بررسی قرار گرفت و انرژی آنها در گستره بین 94/1 تا 57/18 کیلوکالری بر مول بدست آمد. برهمکنش جذب بیلی روبین بر فولرن و نانولوله کربنی مورد بررسی و پارامترهای مختلف مرتبط با این برهمکنش ها مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان می دهند که سطح کربن نانوتیوب برای جذب بیلی روبین مناسب تر از سطح فولرن مورد مطالعه بوده و انرژی اتصال آن حدود 73/1 کیلوکالری بر مول محاسبه شده است.